1.

zrzucam ze stóp ciężar ciebie,
ciskam w kąt pustkę, wszystkie braki,
z głupoty formuję kulę i wyrzucam.
z zamkniętymi oczami.

zimna jak lód nadzieja spływa mi po twarzy,
spieniona potrzeba wpada do oczu,
podrażniając je nowością.

wycieram stopy radością,
ciało nawilżam szczęściem o zapachu słońca.
okrywam się optymizmem
i z kubkiem mocnej wiary w jutro zaczynam dzień.
z otwartymi oczami.